Myoga Japanse gember: hoe je het eet en ermee kookt
Myoga (ミョウガ,みょうが,茗荷), of Japanse gember, is een eetbare gembersoort waarvan de Zingiber mioga zilveren pijl het meest wordt vermeerderd. Veel gebruikt in de Japanse keuken, gekookt, als rauwe garnering en vaak ingelegd in azijn. De smaak is mild en delicaat, bloemig en licht uienachtig.
De eetbare delen van myoga zijn de bloemknoppen en jonge scheuten, in plaats van de wortelstok of wortel.
Bekijk ons nieuwe kookboek
Bitmybun's familierecepten met complete maaltijdplanner en receptengids.
Probeer het gratis uit met Kindle Unlimited:
Gratis lezenIn dit bericht behandelen we:
Welk deel van de myoga is eetbaar?
De eetbare delen van de myogaplant zijn de bloemknoppen en smaakvolle scheuten. Ze kunnen zowel rauw als gekookt worden gegeten en worden vaak gebeitst of als garnering gebruikt.
De wortels, wortelstokken en bladeren van myoga zijn niet eetbaar.
Is myoga een kruid of een specerij?
Myoga is een kruid, behorend tot de kruidachtige gemberfamilie.
In culinaire zin wordt een kruid meestal gedefinieerd als een plant waarvan de bladeren of scheuten vers of spaarzaam worden gebruikt om smaak aan een gerecht toe te voegen.
Een specerij verwijst normaal gesproken naar een ander deel van de plant, meestal zaden, die zijn gedroogd en soms tot poeder zijn vermalen.
Myoga-knoppen en scheuten worden als vers ingrediënt aan gerechten toegevoegd, in plaats van als gedroogd ingrediënt: het is dus een kruid. De peperige, gemberachtige smaak zorgt er echter vaak voor dat mensen het eerder als een specerij dan als een kruid omschrijven.
Hoe smaakt myoga?
Myoga-knoppen en scheuten zijn aromatisch, met een milde gemberachtige en bloemige ondertoon. Het heeft een pittige, peperige en pittige smaak en een delicate uiensmaak, vergelijkbaar met lente-uitjes.
Welk myoga-alternatief kun je gebruiken om dezelfde smaak te krijgen?
Een mengsel van gehakte lente-uitjes met geraspte gember is het beste alternatief voor myoga. Deze twee ingrediënten hebben de smaken die myoga het meest benaderen, met zijn milde gemberachtige, uienachtige smaak.
Er kan ook wat limoenschil of bieslookbloemen worden toegevoegd om de pittige of bloemige tonen van myoga na te bootsen.
Welke populaire Japanse recepten gebruiken myoga?
Een zeer populair Japans recept waarin myoga wordt gebruikt, is Shibazuke (柴漬け), een assortiment ingemaakte groenten dat zijn oorsprong vindt in Kyoto en nog steeds een van de drie belangrijkste augurken uit Kyoto is. Myoga wordt samen met komkommer, rode shiso en aubergine ingelegd, enkele dagen gefermenteerd en geserveerd met gestoomde rijst.
Myoga amazuzuke (みょうが甘酢漬け) is zeer bekend als een zoet ingelegd gembergerecht met myoga, dat wordt gebruikt bij sushi of salades.
Myoga is ook een populaire toevoeging aan salades, soepen en rijstgerechten, gewoon rauw versnipperd en gebruikt als aromatische garnering.
Namiko Hirasawa Chen, een Japanse chef-kok die de populaire Japanse kookwebsite Just One Cookbook schrijft, stelt voor om verse myoga in dunne plakjes te snijden en deze te combineren met mizuna-saladeblaadjes en shiso voor een verfrissende salade.
Shihoko Ura van de Chopstick Chronicles raadt aan om myoga in tempura-beslag te frituren of toe te voegen aan miso-soep.
Hoe kook je met myoga?
Je kunt met myoga op één van deze 5 verschillende manieren koken.
- Gebruik myoga als garnering in gerechten zoals salades, misosoep, gekoelde tofu, sashimi of noedels.
- Snij de myoga in dunne plakjes en strooi deze over gestoomde rijst, hiyakko of somen-noedels.
- Frituur myoga in tempurabeslag als onderdeel van een gemengd tempurabord.
- Maak myoga in het zuur met rijstazijn en mirin, als bijgerecht of garnering.
- Zoetzure myoga, voor het klassieke gerecht myoga amazuzuke, zoetzure Japanse gember, vaak geserveerd met sushi.
Mits correct bewaard of vers gekweekt, heeft myoga veel voedings- en gezondheidsvoordelen en is het een populaire toevoeging aan veel Japanse gerechten.
Hoe bewaar je myoga?
Verse myoga kan ongeveer een week in de koelkast worden bewaard, gewikkeld in een vochtige papieren handdoek en afgesloten in een ritssluitingszak. Het wordt aanbevolen om de myoga pas vlak voor gebruik te snijden, omdat de vluchtige geur andere items in de koelkast kan aantasten.
Om de myoga in te vriezen, fijn te hakken of in plakjes te snijden, en goed af te sluiten in een ritssluitingszak, waarbij je zoveel mogelijk lucht eruit drukt.
Om ze langer te bewaren, kun je de myoga-toppen en -scheuten het beste in een azijnmengsel inmaken.
Wat is de voedingswaarde van myoga?
Myoga is een bron van verschillende voedingsstoffen, waaronder kalium, vezels, vitamine K, calcium, mangaan, magnesium, koper, vitamine C, ijzer en zink.
100 g myoga bevat ongeveer 12 calorieën en 2.1 g voedingsvezels. Het heeft ook een hoog watergehalte, met 95.6 g water per 100 g.
Wat zijn de gezondheidsvoordelen van myoga?
Myoga staat bekend om zijn vele gezondheidsvoordelen.
Volgens de website Chopstick Chronicles bevat myoga een component genaamd “α-pineen”, waarvan wordt gezegd dat het positieve effecten heeft op de bloedcirculatie, de spijsvertering, de slaap en de immuniteit.
Het pigment anthocyanine, dat verantwoordelijk is voor de rozerode kleur van myoga, is een soort polyfenol waarvan wordt gezegd dat het helpt de gezondheid van de ogen te behouden en kanker te voorkomen.
Het Japanse kookkanaal beweert dat het kaliumgehalte in myoga helpt bij het afvoeren van overtollig zout uit het lichaam, en daardoor de zwelling vermindert.
Volgens Specialty Produce, een bedrijf dat ongebruikelijke eetbare planten kweekt en distribueert, reguleert het vezelgehalte het spijsverteringskanaal en bevordert het hoge vitamine K-gehalte een snellere wondgenezing.
Hoe kweek je myoga uit zaden?
Myoga, ook bekend als Japanse gember, kan worden gekweekt in containers die naar binnen kunnen worden verplaatst om bevriezing te voorkomen, of in gedeeltelijk schaduwrijke bedden buiten. Het komt oorspronkelijk uit Oost-Azië en is winterhard in de zones 7 tot 10. Het geeft de voorkeur aan hoge schaduw of halfschaduw, vochtige atmosfeer en goed doorlatende, rijke grond.
Van de hele gemberfamilie is myoga de meest winterharde, met de beste koudetolerantie. Het is bekend dat het bestand is tegen koude temperaturen tot -16°C. Bonte cultivars zijn minder koudetolerant dan niet-bonte planten.
Is myoga een populair Japans kruid?
The Chopstick Chronicles en Holly Garret-Cole, die schrijven voor Fine Dining Lovers, beweren allebei dat myoga onmisbaar is in de Japanse keuken.
De gegevens ondersteunen dit: hoewel de Japanse vraag naar myoga in ten minste vier prefecturen wordt gekweekt, overtreft het het lokale aanbod, en de plant wordt ook gekweekt in Australië en Nieuw-Zeeland, bijvoorbeeld in de Nieuw-Zeelandse vliegende Dragon Plant Nursery, en geëxporteerd naar Japan.
Het Japanse kookkanaal beweert dat myogagehakt een extreem populaire garnering is voor noedelgerechten.
Volgens Simon Way, die voor Japanese Taste schrijft, zijn er literaire verwijzingen naar het culinaire gebruik van de plant die meer dan duizend jaar teruggaan, tot aan de Heian-periode. De plant is ook verbonden met een aantal religieuze ceremonies, zoals het jaarlijkse myoga-festival in de prefectuur Shiga, waardoor het een immer populaire keuze is.
Wat zijn de verschillen tussen myoga en andere gingers?
Myoga en gember zijn verschillende soorten eetbare Zingiber-soorten, in de gemberfamilie Zingiberaceae. Hun Latijnse namen zijn Zingiber mioga (myoga) en Zingiber officinale (gember). Er zijn veel andere planten in het geslacht Zingiber, hoewel de meeste niet voor voedsel worden gekweekt.
Het eetbare deel van deze twee gembers is verschillend. Bij myoga worden de spruiten en bloemknoppen gebruikt als voedsel, en bij gember worden de wortelstok, stengel en wortel gebruikt.
Ze hebben ook verschillende smaken, waarbij myoga een veel delicatere gembersmaak en ui-achtige tonen heeft, terwijl gember veel sterker en scherper is.
Bekijk ons nieuwe kookboek
Bitmybun's familierecepten met complete maaltijdplanner en receptengids.
Probeer het gratis uit met Kindle Unlimited:
Gratis lezen
Caroline opende eerst de deuren van haar eigen appartement in Berlijn voor gasten, dat al snel uitverkocht was. Vervolgens werd ze acht jaar lang chef-kok van Muse Berlin, Prenzlauer Berg, bekend om haar ‘internationale comfortfood’.