داشی: آب گوشتی که در پایه تقریباً همه غذاهای ژاپنی قرار دارد

ممکن است از خریدهای واجد شرایطی که از طریق یکی از پیوندهای ما انجام می شود، کمیسیون دریافت کنیم. بیشتر بدانید

داشی (だし) آبگوشت و طبخ است موجودی مورد استفاده در غذای ژاپنی. این همان چیزی است که به غذاهای ژاپنی طعم "umami" می دهد و اغلب استفاده می شود.

برای نام بردن از چند غذای مورد علاقه ام، تاکویاکی و okonomiyaki غذاهای کبابی هستند که از داشی برای تشکیل خمیر خوش طعم خود استفاده می کنند که از آرد درست می شود.درست کردن آن کونامونو یا "چیزهای آردی").

داشی از کجا سرچشمه گرفته است

کتاب آشپزی جدید ما را بررسی کنید

دستور العمل های خانوادگی Bitemybun با برنامه ریز غذا و راهنمای کامل دستور غذا.

آن را به صورت رایگان با Kindle Unlimited امتحان کنید:

رایگان بخوانید

داشی چیست؟

داشی از جوشاندن کاتسووبوشی (براده‌های ماهی تن تخمیر شده و نگهداری شده، که به آن نیز معروف است، درست می‌شود. کزوریبوشی) و کومو (کلپ خوراکی) در آب جوش به مدت 3 تا 5 دقیقه. سپس آن را صاف می کنند و فقط آبگوشت باقی می ماند که به آن «داشی» می گویند.

داشی یک طعم اصلی برای سوپ، آبگوشت و استاک است. داشی را به عنوان یک مکعب آبگوشت در نظر بگیرید که به ظرف طعم می دهد.

داشی نام اصلی چندین آبگوشت است و اغلب داشی جیرو (出し汁) نامیده می شود که به معنای سوپ داشی (جیرو به معنای سوپ) است.

2 تکنیک مورد استفاده برای تهیه داشی عبارتند از:

  1. نیداشی (煮出し، به معنای استخراج اسانس با جوشاندن)
  2. میزو داشی (استخراج آب سرد، میزو – 水 みず – به معنی آب)

محبوب ترین شکل داشی، آبگوشت نیداشی داغ است که با کامبو و کاتسووبوشی درست می شود. به آن awase dashi می گویند زیرا دو ماده را با هم ترکیب می کند. 

ابتدایی ترین نسخه داشی یک آبگوشت گیاهی است که توسط کامبوی سرد تهیه می شود.

کاتسوبوشی بونیتو خشک شده دودی است که نوعی ماهی تن است. Katsuobushi اغلب به عنوان تکه های تراشیده شده از یک تکه ماهی خشک استفاده می شود.

این کزوریبوشی است، اما ما هنوز آن را کاتسووبوشی می نامیم.

این روزها می توانید مواد اصلی کاتسووبوشی و کامبو را در آمازون خریداری کنید:

کاتسوبوشیکمبو
Shirakiku Bonito Flake Hana Katsuo 16ozخوب Pac dashi kombu
(مشاهده تصاویر بیشتر)(مشاهده تصاویر بیشتر)

انواع داشی ژاپنی

انواع مختلفی از داشی وجود دارد، برخی وگان هستند و از قارچ و کامبو (کلپ) تهیه می‌شوند، و بیشتر آنها دارای تکه‌های بونیتو (ماهی) یا پودر بونیتوی خشک هستند.

انواع مختلفی از داشی وجود دارد که همه آنها را می توان در نوع آشپزی نیداشی یا میزو داشی درست کرد:

کمبو داشی

کامبو داشی فقط از دو ماده استفاده می کند، آب خالص و کلپ کامبو، که آن را به گزینه ای عالی برای وگان ها و گیاهخواران تبدیل می کند.

با استفاده از تکنیک نیداشی ، ابتدا باید کلمبو را در یک گلدان آب سرد قرار دهید. سپس اجازه دهید حدود 30 دقیقه - 3 ساعت در آنجا بماند.

سپس آن را روی اجاق گاز قرار دهید و آب را روی حرارت متوسط ​​بجوشانید. در همین حال ، سطح آب را بچرخانید تا هرگونه کف برداشته شود و آبگوشت شفاف بماند.

یادتان باشد که کامبو را درست قبل از شروع به جوشیدن آب از قابلمه خارج کنید. اگر این کار را نکنید، طعم داشی ممکن است تلخ و لزج باشد.

پس از جوشاندن داشی ، آبگوشت را از طریق صافی صاف کنید تا کف یا تکه های آن برداشته شود. 

اگر می خواهید داشی را از کامبو از طریق استخراج آب سرد استخراج کنید ، سپس یک تکه تند از کلبو را برش دهید. سپس ، آن را در یک ظرف کوچک آب قرار دهید ، و آن را یک شب در یخچال نگه دارید.

پس از اتمام، می توانید مایه داشی را در یک ظرف بطری بریزید و آن را به مقدار کم روی چندین ظرف استفاده کنید.

متوجه آبگوشت شفاف و کم رنگ با طعم عمیق امامی می شوید.

شما نیز می توانید داشی را بدون کامبو بسازید ، در اینجا 7 روش آسان برای انجام این کار آمده است

ایریکو/نیبوشی داشی

ایریکو داشی (همچنین نیبوشی داشی نیز نامیده می شود) نوع دیگری از داشی است که از مخلوط کردن ماهی انچوی یا ساردین خشک شده نوزاد و آب تهیه می شود.

این داشی دارای طعم ماهی عمیق تری نسبت به بقیه است و در منطقه شرقی کانتو در ژاپن ترجیح داده می شود زیرا از سنت ماهیگیران گرفته شده است.

ایریکو داشی را می‌توانید با قرار دادن ساردین خشک یا آنچوی در قابلمه‌ای با ۲ تا ۴ فنجان آب، جوشاندن آن و صبر کنید تا عطر و بوی ماهی پیدا شود، درست کنید.

وقتی این اتفاق می افتد ، این بدان معنی است که داشی آماده است.

برخی معتقدند که سر و قسمت داخلی ماهی خشک باعث تلخی داشی می شود ، بنابراین آن را برمی دارند. دیگران برایش مهم نیست و ماهی های خشک شده را به طور کلی می جوشانند.

و در مورد ماهی های خشک شده در داشی، می توانید آنها را از صافی صاف کنید تا از آبگوشت خارج شوند یا همان طور که هستند بگذارید.

شیتاکه داشی

شیتاکه داشی از قارچ شیتاکه خشک شده تهیه می شود. در ژاپن معروف است و بسیاری از گیاهخواران یا وگان ها آن را ترجیح می دهند زیرا طعم شور قوی به داشی اضافه می کند. 

این داشی نیازی به جوشیدن ندارد و تنها کاری که باید انجام دهید این است که قارچ های شیتاکه خشک شده را در آب ولرم خیس کنید.

توصیه نمی شود از آبی که تقریباً یا در نقطه جوش گرم شده است استفاده کنید. این ممکن است مانع از آن شود که قارچ شیتیک طعم امامی بسیار خوشمزه را آزاد کند.

برخلاف کامبو داشی ، شیتکه داشی دارای رنگ قهوه ای تیره در آبگوشت است.

برخی از افراد شیتکه داشی و کامبو داشی را با هم ترکیب می کنند تا از هر دو طعم بهترین نتیجه را بگیرند.

همچنین بخوانید: انواع مختلفی از سوپ های ژاپنی را می توانید با این دستور العمل ها درست کنید

بونیتو/کاتسو (Awase Dashi)

کاتسووبوشی روی اودون

Awase dashi رایج ترین نام داشی این روزها است.

داسی awase در مقایسه با انواع دیگر داشی طعم پیچیده تری دارد. از ترکیبی از کاتسوبوشی (تکه های ماهی بونیتو) و کلمبو تهیه می شود.

ابتدا کامبو داشی را با استفاده از روش nidashi استخراج می کنید.

زمانی که کامبو را می‌پزید، قابلمه را مرتب چک کنید. صبر کنید تا آب تقریباً به نقطه جوش برسد، سپس کامبو را بردارید. پس از آن، تکه های ماهی بونیتو را اضافه کنید تا طعم آن بهتر شود.

به محض جوش آمدن قابلمه ، اجاق گاز را خاموش کنید. اجازه دهید پرک ماهی های خشک شده آب گوشت را برای چند دقیقه جذب کنند.

قبل از صاف کردن آبگوشت ، مطمئن شوید که تکه ها قبلاً به ته دیگ فرو رفته اند یا خیر.

این باید طعم ظریفی داشته باشد و دارای رنگ زرد شبیه کادمیوم و طعم تصفیه شده باشد.

برای ایجاد داشی بیشتر می توانید دانه های کامبو و بونیتو را نگه دارید. داشی حاصله در واقع طعم قوی تری نسبت به طعم اول خواهد داشت.

داشی چه طعمی دارد؟

بیشتر مردم داشی را ترکیبی از طعم‌های دریایی و اسیدهای گلوتامیک توصیف می‌کنند که طعم اومامی را به آن می‌دهند. 

طعم آن خوش طعم است و طعم های مختلفی از غذاهای دریایی دارد. شور است اما طعم جلبک دریایی و ماهی خشک را دارد.

محتوای بالای سدیم اینوزینات در کاتسووبوشی و اسیدهای گلوتامیک در کامبو باعث ایجاد هم افزایی از umami این برای جوانه های چشایی زبان بسیار جذاب است، به همین دلیل است که بیشتر مردم آن را دوست دارند.

ترکیب طعم های کاتسوبوشی و کامبو در آبگوشت ، عنصر امامی (یکی از پنج طعم اصلی) را به داشی وارد می کند.

داشی معمولاً به عنوان پایه ای برای سوپ، کاری، خورش و حتی جزئی در سس و خمیر استفاده می شود. 

با این حال، داشی خانگی این روزها دیگر محبوبیتی ندارد.

حتی در ژاپن، از پایان جنگ جهانی دوم، داشی فوری دانه‌ریزی یا مایع جایگزین آن شده است.همه چیز در مورد تاریخ داشی را اینجا بخوانید). 

گلوتامات ها و ریبونوکلئوتیدهای اضافه شده (که در داشی فوری تقویت کننده طعم شیمیایی هستند) توسط سرآشپزها ترجیح داده می شوند زیرا در مقایسه با داشی خانگی طعم قوی تر و کم لطیف تری دارند.

من دیگر خودم نمی سازم و ترجیح می دهم استفاده کنم این Ajinomoto HonDashi برای طعم غنی آن:

آجینوموتو هون داشی

(مشاهده تصاویر بیشتر)

همچنین انواع دیگری از استاک داشی وجود دارد که شامل خیساندن شیتاکه، نیبوشی یا کلپ در آب ساده برای ساعت‌های طولانی برای استخراج طعم آنها یا جوشاندن آنها در آب داغ (70 تا 80 درجه سانتیگراد) و سپس صاف کردن آب گوشتی است که از آن خارج می‌کنید. آی تی.

Kikunae Ikeda، استاد شیمی در دانشگاه امپراتوری توکیو، در سال 1908 طعم غیرعادی و قوی کلپ داشی را کشف کرد و آن را به عنوان "پنجمین طعم" اومامی معرفی کرد.

به گفته وی ، گلوتامیک اسید موجود در آبزیان در داشی باعث تحریک گیرنده چشایی خاص انسان می شود.

"umami" در داشی چیست؟

امامی یکی از پنج مزه اصلی است که گیرنده های چشایی انسان به آن واکنش نشان می دهند و تقریباً به عنوان "طعم خوش طعم" ترجمه می شود.

این یکی از این پنج نوع طعم است: 

  • شیرین
  • ترش
  • تلخ
  • شور
  • umami

به عنوان مرزه توصیف شده است و مشخصه آبگوشت و گوشت پخته است.

باور کنید یا نه ، تا زمانی که داشی اختراع نشد ، دانشمندان نمی دانستند که انسان گیرنده های چشایی خاصی دارد که به گلوتامات در داشی واکنش نشان می دهد!

در اصل، پروفسور کیکونا ایکدا هم اومایی و هم گیرنده طعم گلوتامیک را در زبان کشف کرد. همچنین پروفسور ایکدا بود که این اصطلاح را ابداع کرد.

امامی چیست؟

این یک تصویر همپوشانی متن از اثر اصلی است سبزی سبز ژاپنی ، پوسته خشک شده بونیتو ، قلیه شاه ماهی توسط City Foodsters در Flickr تحت cc.

ریشه های داشی

داشی آبگوشت پخت و پز در قلب غذاهای ژاپنی است.

این آبگوشت شفاف اگرچه ممکن است زیاد به نظر نرسد ، با یکی از پنج طعم اصلی به نام امامی (خوش طعم) آغشته شده است. 

داشی به هر غذایی که می پزید غنا و عمق می بخشد ، به همین دلیل سرآشپزهای ژاپنی همیشه این غذا را در آشپزخانه خود نگه می دارند.

تقریباً 800 سال پیش در ژاپن ، آشپزها آزمایش کامبو (نوعی لپه) و مخلوط کردن آن با آب چشمه خالص را آغاز کردند. کامبو حاوی گلوتامات است که طعم امامی داشی از آن گرفته شده است.

شگفت انگیز است که بدانید تهیه داشی فوق العاده ساده است، اما در نیمی از غذاهای ژاپنی استفاده می شود!

کلپ و بونیتو در اواسط دوره ادو برای ایجاد داشی امروزی ترکیب شدند. این پایه غذایی بود بیشترین استفاده در منطقه کانسای در اطراف اوزاکا

ژاپنی ها از داشی استفاده می کنند زیرا درست کردن و پختن آن بسیار آسان است! فقط آب را بجوشانید و کامبو به اضافه مقداری تکه های بونیتو خشک شده به آن اضافه کنید و آب گوشتی که از این ترکیب حاصل می شود استاک داشی شماست (بونیتو ماهی است که از ماهی تن به وجود آمده است).

شیرینی داشی را می توان در حدود 30 دقیقه یا بیشتر آماده کرد ، که سریعتر از سهام غربی است که معمولاً پخت آن چند ساعت طول می کشد.

عملاً غیرممکن است که قدر واقعی را بدانیم غذاهای ژاپنی بدون داشی به عنوان جایگزین دیگری برای داشی ، در صورت وجود داشی در مواد اولیه ، به طعم اصیل غذاها نزدیک نمی شود.

هر فرهنگی دارای نوعی ماده است که بخشی جدایی ناپذیر از غذاهای آن است.

ژاپن نیز از این واقعیت ساده مستثنی نیست و یکی از موادی که در بسیاری از غذاهای آنها وجود دارد ، سوپ معروف به داشی است.

اما منشأ دقیق داشی چیست؟ آیا کسی آن را یک روز سرنوشت ساز اختراع کرده است؟ یا چیزی بود که فقط در طول زمان توسعه یافت؟

داشی در ژاپن باستان

در حالی که در سال 700 پس از میلاد به مواد تشکیل دهنده داشی اشاره شد، داشی تا زمانی در دوره ادو ژاپن (1603 پس از میلاد - 1868 پس از میلاد) در کتاب آشپزی فیزیکی ظاهر نشد.

در طول دهه 1800، نزدیک به پایان دوره ادو، بود که داشی به تدریج رایج‌تر شد و به عنوان انبار در بسیاری از انواع سوپ استفاده می‌شد.

هیچ نشانه روشنی وجود ندارد که فردی داشی را به عنوان یک ماده تشکیل دهنده اختراع کرده باشد.

در عوض، به نظر می رسد که داشی به تدریج با آزمایش مواد اولیه هنگام تهیه وعده های غذایی، توسعه یافت.

سوپ های زیادی مخصوصا سوپ میسو، به داشی به عنوان یک عنصر پایه متکی است. همچنین در سوپ های رشته فرنگی رامن و اودون و همچنین در سس هایی مانند منتسیو استفاده می شود.

پیشرفت های داشی عمدتاً در منطقه کانسای ژاپن رخ داده است.

تمام مواد اصلی داشی، کلپ و تکه های ماهی (اغلب ماهی تن یا ساردین) از مناطق دیگر از این منطقه ژاپن عبور کرده است.

در نتیجه، با همه این مواد در یک مکان، داشی شروع به رشد بیشتر و بیشتر کرد.

همچنین بخوانید: رشته فرنگی رامن چینی است یا ژاپنی؟

آیا داشی در طول سالها تغییر کرده است؟

داشی به عنوان یک سوپ در طول سال ها تغییر چندانی نکرده است.

از همان مواد تشکیل دهنده استفاده می شود، اما روش ها و تکنیک های ساخت آن مطمئناً تکامل یافته است، زیرا فناوری برای انواع نوآوری ها اجازه می دهد.

درست کردن داشی زمان بر است، اما امروزه می توان سهام داشی فوری را در یک فروشگاه مواد غذایی خریداری کرد.

این داشی فوری با مکعب های بویلون قابل مقایسه است که اغلب برای صرفه جویی در زمان هنگام ساخت هر چیزی که نیاز به انبار دارد استفاده می شود. اما معایب خود را دارد که بعداً در مورد آنها صحبت خواهم کرد.

در اینجا نحوه تشخیص داشی از سایر آبگوشتهای آنچوی مبتنی بر ماهی است، که طعم آن بسیار تندتر است.

داشی ، ستون فقرات تاریخی و همه کاره غذاهای ژاپنی

اگرچه هیچ نقطه خاصی در تاریخ وجود ندارد که داشی در ژاپن اختراع شده باشد، اما هسته اصلی بسیاری از دستور العمل ها و فرهنگ ژاپنی است.

وقتی داشی رایج شد، اجازه داد فرهنگ آشپزی ژاپنی برای رشد و توسعه به آنچه امروز است تبدیل شود.

همچنین بخوانید: نحوه استفاده از یکی از این جایگزین های پودر داشی در ظروف خود

مانند بیشتر آبگوشت ها و سوپ های ژاپنی، آبگوشت داشی با مایعات شور و غنی شده مانند شراب ترکیب می شود.

آنها نه تنها به تنهایی به عنوان یک جانبه عالی عمل می کنند، بلکه umaminess خالص را با شدت خام از داشی خارج می کنند.

رایج ترین شرابی که با داشی جفت می شود فینو است که از انگور پالامینو تهیه می شود و رنگی شفاف و سفید دارد.

با این حال، هر شرابی که طعمی شور و خوش طعم داشته باشد، اگر به نظر نرسد فینو را پیدا کنید، کارساز خواهد بود.

با این حال، بهترین انتخاب من بعد از فینو مانزانیلا است.

با وجود این، طعم تازه‌تر و روشن‌تری به طعم خود دارد، فقط با مقدار مناسبی از نمک برای افزایش طعم از قبل خوشمزه داشی.

به دنبال الهام از آشپزی هستید؟ در اینجا 8 دستور العمل آسان و محبوب برای تهیه با استاک داشی آورده شده است

آیا داشی سالم است؟

این بستگی به این دارد که آیا داشی اصیل را با مواد اولیه درست می کنید یا بسته ای از آن پودرهای موجود در بازارهای غربی.

برای اینکه منظور من دقیق تر شود، اجازه دهید نگاهی به هر دو بیاندازیم:

داشی معتبر

اگرچه کامبوی مورد استفاده در دستور غذای اصلی هنوز MSG را در خود دارد، اما در مقدار معقولی بهینه است و به سلامتی شما آسیبی نمی رساند.

از این رو، داشی خانگی برای استفاده روزانه بی خطر است و در واقع فواید زیادی برای سلامتی دارد.

به عنوان مثال، پرک های بونیتو و کامبو سرشار از اسیدهای آمینه هستند که به هضم غذا کمک می کنند.

علاوه بر این، ید و آنزیم های موجود در مواد تشکیل دهنده نیز برای ارتقای سلامت تیروئید و تنظیم فشار خون مفید هستند.

داشی همچنین جریان خون مناسب به مغز را تنظیم می کند و به طور قابل توجهی سلامت روان را بهبود می بخشد.

با این حال، فقط به دلیل ایمن و سالم بودن آن به این معنی نیست که باید آن را مکرر مصرف کنید. حتی چیزهای "خوب" می توانند بیش از حد سم باشند ... اگر منظور من را بدانید. ;)

همچنین بخوانید: آیا teriyaki سالم است؟ بستگی به نحوه تهیه آن دارد!

پودر داشی

پودر داشی یک ماده به راحتی در دسترس برای طعم دادن به غذاهای ژاپنی است که نیاز به کمی خوش طعمی دارند. با این حال، بر خلاف مواد اولیه داشی، حاوی مقدار زیادی MSG است.

اکنون وضعیت MSG در مقیاس ایمنی کاملاً مبهم است. برخی از محققان دریافتند که آن را با اختلالات متابولیک و مقاومت به انسولین مرتبط می دانند.

در همان زمان، مقاماتی مانند FDA آن را یک افزودنی غذایی "ایمن" می نامند.

طرفداران MSG استدلال های زیادی برای رد گزارش ها ارائه کردند و داده ها و روش تجربی را ناقص خواندند.

آنها همچنین می گویند که آزمایشات روی حیوانات به جای دوزهای خوراکی به تزریق محدود شده است و مستقیماً این ماده را در جریان خون رها می کند، که این روشی است که از آن استفاده نمی شود.

حالا به نظر می رسد اینها نکات معتبری هستند.

با این حال، از آنجایی که این ماده هنوز تحت نظارت است، من کمی نگران مصرف منظم آن خواهم بود.

در مورد استفاده گاه به گاه، من همیشه آن را در کابینت خود به عنوان گزینه دوم نگه می دارم، فقط اگر خوش شانس نبودم که برگ کامبو پیدا کنم.

پرسش های متداول

آیا داشی همان سس ماهی است؟

در حالی که ماهی در داشی وجود دارد ، این سس ماهی نیست.

سس ماهی اغلب از آنچوی، نمک و آب تهیه می شود و طعم شوری قوی دارد. داشی از جلبک دریایی (کامبو) و ماهی تن تخمیر شده و خشک شده (پرک های بونیتو) تهیه می شود.

آیا داشی همان تکه های بونیتو است؟

داشی همان پرک های بونیتو نیست. بلكه پولك بونيتو ​​يكي از مواد تهيه داشي در كنار جلبك دريايي خشك شده (كمبو) است.

آیا داشی همان میسو است؟

Miso با داشی یکسان نیست ، اگرچه از هر دو برای تهیه سوپ میسو استفاده می شود.

داشی آبگوشتی است که از ماهی تن تخمیر شده و ورقه های خشک جلبک دریایی تهیه می شود. miso خمیری است که از سویا تخمیر شده تهیه می شود.

آیا داشی همان داشیما است؟

داشی همان داشیما نیست، زیرا داشی یک آبگوشت ژاپنی است که از کاتسوبوشی و کامبو تهیه می شود و داشیما نام کره ای آن کامبو است. این کلپ خوراکی هم در ژاپن و هم در کره کشت می شود.

داشی چقدر در یخچال دوام می آورد؟

شما مجبور نیستید از همه داشی خود یکباره استفاده کنید، درست بعد از اینکه آن را درست کردید. می توانید داشی را در ظرف دربسته نگهداری کنید اما باید آن را در یخچال بگذارید.

حدودا 7 روز نگه میداره، یا می توانید آن را در فریزر نگهداری کنید، جایی که سه هفته ماندگاری دارد.

آیا می توانید داشی را در خواربارفروشی خریداری کنید؟

متأسفانه، شما نمی توانید داشی را از فروشگاه مواد غذایی معمولی خریداری کنید. حتی اکثر فروشگاه های مواد غذایی آسیایی آن را نمی فروشند!

با این حال، می‌توانید داشی را از اکثر فروشگاه‌های ژاپنی و طیف گسترده‌ای از فروشگاه‌های آنلاین که در سراسر آمریکا تحویل می‌دهند، خریداری کنید.

شما می توانید خرید سهام Hon Dashi، که عالی است:

این Ajinomoto hondashi است

(مشاهده تصاویر بیشتر)

آیا داشی همان میسو است؟

بسیاری از افراد داشی و میسو را اشتباه می گیرند. هر دو ممکن است به عنوان طعم دهنده اصلی برای سوپ ها و شیرینی ها استفاده شوند ، اما از مواد مختلف تهیه می شوند.

داشی با جلبک دریایی ترکیب شده با ماهی دودی و خشک شده ، معروف به bonito. بسته به نوع ، ژاپنی ها از سویا با برنج یا جو میسو درست می کنند

بنابراین ، توجه داشته باشید که طعم میسو و داشی متفاوت است. 

آیا داشی الکل است؟

داشی حاوی الکل نیست زیرا از آب، کاتسووبوشی و کامبو ساخته شده است. ممکن است به غذاهایی اضافه شود که از مواد حاوی الکل نیز استفاده می کنند، مانند ساکه یا میرین، اما خود داشی اینطور نیست.

چگونه Dashi را ذخیره کنم؟ خراب میشه؟

می توانید یک قابلمه بزرگ از داشی فوری (نسبت آب به دانه ها را در اینجا بررسی کنید) و به مدت تقریبی 3 روز در یخچال نگهداری کنید. بعد از حدود 3 روز خراب می شود، پس حتما از آن استفاده کنید. 

در مورد پودر داشی، مکعب ها و سس ها، می توانید آنها را حداقل به مدت شش ماه در انبار نگهداری کنید.

اگر بسته باز است، آن را محکم ببندید و ظرف یک هفته از آن استفاده کنید تا رطوبت زیادی جذب نکند.

نتیجه

با توجه به عطر و طعم منحصر به فرد داشی و استفاده رایج از آن به عنوان ماده اولیه تقریباً بیش از نیمی از غذاهای ژاپنی، غذاهای ژاپنی بدون آن ناقص است.

داشی طعم اومامی که به سوپ ها و خورش ها می دهد تقریباً مترادف طعم اصیل ژاپنی شده است و غذاهای بسیار کمی در ژاپن وجود دارند که از داشی به شکلی استفاده نمی کنند.

همچنین به‌عنوان یک تقویت‌کننده طعم عالی برای دوستان گیاه‌خوار ما که می‌خواهند به رژیم غذایی روزانه خود بدون مواد گوشت‌خوار تغییری خوشمزه بدهند، عمل می‌کند. ناگفته نماند تمام فواید سلامتی که به همراه دارد.

در این پست، من سعی کردم همه چیز را در مورد این سهام منحصر به فرد، از تاریخچه و منشأ آن گرفته تا موارد استفاده و جایگزین های آن و هر چیزی در این بین پوشش دهم. امیدوارم این قطعه هم مفید و هم آموزنده بوده باشد.

داشی رو امتحان کردی؟ اگر نه، من به شدت به شما توصیه می کنم. قراره عاشقش بشی،به من اعتماد کن ;)

کتاب آشپزی جدید ما را بررسی کنید

دستور العمل های خانوادگی Bitemybun با برنامه ریز غذا و راهنمای کامل دستور غذا.

آن را به صورت رایگان با Kindle Unlimited امتحان کنید:

رایگان بخوانید

Joost Nusselder ، بنیانگذار Bite My Bun یک بازاریاب محتوا است ، پدر و دوست دارد غذای جدید با غذای ژاپنی را در قلب اشتیاق خود امتحان کند ، و به همراه تیم خود از سال 2016 مقاله های وبلاگی عمیق ایجاد می کند تا به خوانندگان وفادار کمک کند. با دستور العمل ها و نکات آشپزی.